يقولون ان للاغانى معانى اخرى غير كلماتها معانى مرتبطه بذكريات الاغنيه ربما تسمع الاغنيه مرات عده ولكن ذكرى واحدة فقط هى ما ترتبط بالاغنيه معك. عندما تسمع منير فلا تملك الا ان تحب هذا الصوت النوبى الاصيل .. والنهرده هنحكى حكايه عن اغنية من اغانىه وهى اغنية "ايديا فى جيوبى"
يتخيل الكثيرون انه الحكايه هتكون عن الوحده وعن ازاى استمتعنا بالوحدة .. لكن حكايتنا مش كدا حكايتنا عن الونس الصامت الونس الذى يسري ما بين طرفين لا يتكلمون كثيرا .. تبدا الحكايه بميعاد فى احدى احياء الجيزة او القاهرة الكبرى فى حي الزمالك المحبب لكلا من المتقابلين ..
-ها هنتقابل فين فى الزمالك فى شارع طه حسين حلو وقريب دا ؟
- اها تمام كويس انا هجاى من الشغل عليكى على طوال
هى تنتظره فى الشارع قبل الميعاد بوقت كافى هى لا تتاخر ابدا عن مواعيده عشان تلحق تبص على المكان اللى هيتقابله فيه او يمكن عشان متوهش متعرفش تحديدا ايه السبب ورا دا .. المهم انها مستنيه فى الشارع وكان لطيف مفيش مضايقات من اى نوع اهو بدا يطل من اول الشارع ابتسامته الحلوة ظاهرة من اول الشارع بتقرب عشان المسافه تقل - زى ما ديما بتعمل -
هو شافها وضحك بزياده عشان يقول اكتر ان ضحكته الحلوة رمز له
بيسلموا على بعض بتضحك هى كمان ضحكة خفيفة وبتقول فى نفسها متغيرش كتير عن اخر مرة
هو: عامله ايه كويسه مبسوطة ؟ ديما بيسأل مبسوطه
هى :الحمد لله تمام اها مبسوطه جدا وبتضحك اوى .. وانت عامل ايه ؟ كويس
هو : اه الحمد لله تمام ماشى الحال هنروح فين نتمشى شويه فى الزمالك ايه رايك وانا عايز اجيب حاجه الاول
هى : تمام حلو اوى نتمشى
بيمشوا وبيروحوا نواحى مكتبه الف فى اثناء دا بتكلموا شويه ويسكتوا كتير بس كانوا بيحسوا ان السكوت دا بيقول باقى الكلام اللى متقالش فبيسكتوا اكتر بس بيحسوا بتواصل فى نفس الوقت قربوا من المكتبه ولسه بيفتحوا الباب بتبدا اغنيه منير " ايديا فى جيوبى " فى اول ما دخلوا المكتبه بصو لبعض وضحكوا هم الاتنين فى نفس الوقت ميعرفوش سبب للابتسامه منير بيكمل وبيقول "قلبى طرب" فالابتسامه تزيد اكتر افترقوا جو المكتبه وقت لما منير قال بتبعد معرفش او بقترب فهما الاتنين وفنفس واحد رددوا بقترب ....هى مكنش ليها مزاج انها تجيب كتب اصلا ففضلت تتفرج عليه وهو بيشترى وسرحانة فى تفاصيل حركته وقتها منير كمل و بيقول" سارح فى غربه بس مش مغترب " فحست انها وهى جنبه مش مغتربه ابدا ولا حست احساس الاغتراب اللى ديما بتحسه .. بعد ما خلص نادى عليها وحاسبوا ومشيوا وهما خارجين منير كان عند جزء وحدى لكن ونسان وماشى كدا ساعتها هوقالها انه من مدة طويله لاول مرة مش لوحده وانه معه حد اخيرا بعد فترة طويله من الوحده ... فابتسمت اجمل ابتسامه ليها وحاولت تغير الموضوع وهى بتقول انا عندى فضول اعرف اسماء الكتب بس قلت لما نكون فى مكان اسالك ابتسم وابتسمت وقالت ها هنعمل ايه دلوقت رد اولا لازم تاخدى دا الاول ..ايه دا؟! رد دا كتاب ليكى انتى تحديدا... ضحكت ليه يعنى ايه المناسبه؟! رد مفيش مناسبة قلت انه هيعجبك فاشتريته كتب اهداء عليه منه ليها هى تحديدا مش اهداء وخلاص اهداء يوصفها بكلمات بسيطه
ومن ساعتها واى وقت تسمع منير وهو بيغنى ويقول " ايديا فى جيوبى " تفتكر اليوم دا بتفاصليه ومن ساعتها وايديا فى جيوبى مبقتش رمز للوحده لا بقت رمز للونس والود واحيانا للحب :) #انتهى
يتخيل الكثيرون انه الحكايه هتكون عن الوحده وعن ازاى استمتعنا بالوحدة .. لكن حكايتنا مش كدا حكايتنا عن الونس الصامت الونس الذى يسري ما بين طرفين لا يتكلمون كثيرا .. تبدا الحكايه بميعاد فى احدى احياء الجيزة او القاهرة الكبرى فى حي الزمالك المحبب لكلا من المتقابلين ..
-ها هنتقابل فين فى الزمالك فى شارع طه حسين حلو وقريب دا ؟
- اها تمام كويس انا هجاى من الشغل عليكى على طوال
هى تنتظره فى الشارع قبل الميعاد بوقت كافى هى لا تتاخر ابدا عن مواعيده عشان تلحق تبص على المكان اللى هيتقابله فيه او يمكن عشان متوهش متعرفش تحديدا ايه السبب ورا دا .. المهم انها مستنيه فى الشارع وكان لطيف مفيش مضايقات من اى نوع اهو بدا يطل من اول الشارع ابتسامته الحلوة ظاهرة من اول الشارع بتقرب عشان المسافه تقل - زى ما ديما بتعمل -
هو شافها وضحك بزياده عشان يقول اكتر ان ضحكته الحلوة رمز له
بيسلموا على بعض بتضحك هى كمان ضحكة خفيفة وبتقول فى نفسها متغيرش كتير عن اخر مرة
هو: عامله ايه كويسه مبسوطة ؟ ديما بيسأل مبسوطه
هى :الحمد لله تمام اها مبسوطه جدا وبتضحك اوى .. وانت عامل ايه ؟ كويس
هو : اه الحمد لله تمام ماشى الحال هنروح فين نتمشى شويه فى الزمالك ايه رايك وانا عايز اجيب حاجه الاول
هى : تمام حلو اوى نتمشى
بيمشوا وبيروحوا نواحى مكتبه الف فى اثناء دا بتكلموا شويه ويسكتوا كتير بس كانوا بيحسوا ان السكوت دا بيقول باقى الكلام اللى متقالش فبيسكتوا اكتر بس بيحسوا بتواصل فى نفس الوقت قربوا من المكتبه ولسه بيفتحوا الباب بتبدا اغنيه منير " ايديا فى جيوبى " فى اول ما دخلوا المكتبه بصو لبعض وضحكوا هم الاتنين فى نفس الوقت ميعرفوش سبب للابتسامه منير بيكمل وبيقول "قلبى طرب" فالابتسامه تزيد اكتر افترقوا جو المكتبه وقت لما منير قال بتبعد معرفش او بقترب فهما الاتنين وفنفس واحد رددوا بقترب ....هى مكنش ليها مزاج انها تجيب كتب اصلا ففضلت تتفرج عليه وهو بيشترى وسرحانة فى تفاصيل حركته وقتها منير كمل و بيقول" سارح فى غربه بس مش مغترب " فحست انها وهى جنبه مش مغتربه ابدا ولا حست احساس الاغتراب اللى ديما بتحسه .. بعد ما خلص نادى عليها وحاسبوا ومشيوا وهما خارجين منير كان عند جزء وحدى لكن ونسان وماشى كدا ساعتها هوقالها انه من مدة طويله لاول مرة مش لوحده وانه معه حد اخيرا بعد فترة طويله من الوحده ... فابتسمت اجمل ابتسامه ليها وحاولت تغير الموضوع وهى بتقول انا عندى فضول اعرف اسماء الكتب بس قلت لما نكون فى مكان اسالك ابتسم وابتسمت وقالت ها هنعمل ايه دلوقت رد اولا لازم تاخدى دا الاول ..ايه دا؟! رد دا كتاب ليكى انتى تحديدا... ضحكت ليه يعنى ايه المناسبه؟! رد مفيش مناسبة قلت انه هيعجبك فاشتريته كتب اهداء عليه منه ليها هى تحديدا مش اهداء وخلاص اهداء يوصفها بكلمات بسيطه
ومن ساعتها واى وقت تسمع منير وهو بيغنى ويقول " ايديا فى جيوبى " تفتكر اليوم دا بتفاصليه ومن ساعتها وايديا فى جيوبى مبقتش رمز للوحده لا بقت رمز للونس والود واحيانا للحب :) #انتهى
أزال أحد مشرفي المدونة هذا التعليق.
ردحذف